کابل فیبر نوری

معرفی کابل فیبر نوری

کابل فیبر نوری یک فناوری برای انتقال ترافیک داده به صورت پالس های نور می باشد. از آنجایی که جهان بیشتر به هم متصل شده و مصرف داده به طور تصاعدی افزایش یافته است، روش های انتقال داده اهمیت بیشتری پیدا کرده است. از نقطه نظر فن آوری، کابل فیبر نوری به عنوان یک عامل کلیدی این روندها عمل کرده و استاندارد جدیدی را برای سرعت، فواصل و پهنای باند انتقال داده تعیین می کند. شبکه های فیبر نوری در حال حاضر به خوبی در سراسر جهان ایجاد شده اند. فیبر نوری یک رشته بسیار نازک به اندازه یک تار موی انسان بوده و از جنس شیشه خالص است که به عنوان یک هدایت کننده برای نور در فواصل طولانی عمل می کند. نور از هسته فیبر عبور می کند و با روکشی که بر روی ان قرار دارد، از خارج شدن نور جلوگیری می کند.

یک کابل فیبر نوری از تجهیزات شبکه ای است که از یک اصل به نام بازتاب داخلی کل استفاده می کند. یک کابل فیبر نوری می تواند حاوی تعداد متفاوتی از این فیبرهای شیشه ای باشد (از چند تا چند صد). لایه شیشه ای دیگری به نام روکش، هسته فیبر شیشه ای را احاطه کرده است. لایه لوله بافر از روکش محافظت می کند و به عنوان لایه محافظ نهایی برای رشته فردی عمل می کند. به بیان دیگر کابل فیبر نوری از دو لایه شیشه تشکیل شده است: هسته که سیگنال نور واقعی را حمل می کند و روکش که لایه ای از شیشه است که هسته را احاطه کرده است. روکش فلزی دارای ضریب شکست کمتری نسبت به هسته است. این باعث بازتاب داخلی کامل در هسته می شود. پوشش برای عایق بندی کابل های فیبر نوری در برابر باران و سایر انواع آسیب ها استفاده می شود.

فرستنده های نوری وسیله ای برای انتقال ترافیک داده در یک شبکه فیبر نوری با تبدیل داده ها به نور هستند. آنها به عنوان لیزرهای مخصوص طول موج، سیگنال های داده الکتریکی را از سوییچ ها به سیگنال های نوری تبدیل می کنند که می توانند از طریق کابل های فیبر نوری منتقل شوند. فیبر نوری داده ها را به شکل ذرات نور یا فوتون ها که از طریق کابل فیبر نوری می گذرد، منتقل می کند. هسته الیاف شیشه و روکش هر کدام دارای ضریب شکست متفاوتی هستند که نور ورودی را در یک زاویه خاص خم می کند. اکثر فیبرها به صورت جفت دوبلکس کار می کنند که یک فیبر برای انتقال و دیگری برای دریافت استفاده می شود. اما ارسال هر دو سیگنال روی یک رشته امکان پذیر است.

کابل فیبر نوری چیست

کابل فیبر نوری نسبت به سایر فناوری ها قادر است داده های بیشتری را با سرعت های بالاتر در فواصل طولانی تر انتقال دهد. در نتیجه، پایه و اساس انتقال داده ها مدرن شده است و به طور فزاینده ای در شبکه های مخابراتی، ارائه دهندگان خدمات اینترنتی و شبکه های مراکز داده سازمانی استفاده می شود. در گذشته، داده ها عمدتاً به شکل سیگنال های الکتریکی با استفاده از سیم های مسی منتقل می شدند. کابل‌ های فیبر نوری با انتقال داده‌ ها به‌عنوان نور در عوض، پیشرفت‌ های قابل‌ توجهی در کارایی نسبت به مس به شکل پهنای باند بالاتر و تضعیف سیگنال کمتر در همان فاکتور شکل ارائه می‌کنند. در حالی که نصب سیم‌ های مسی ارزان‌ تر است، کابل‌ های فیبر نوری نیازی به نگهداری یا تعویض مکرر ندارند. با این حال، کابل‌ های فیبر نوری شکننده‌ تر هستند، زیرا اگر کابل بیش از چند سانتی‌ متر خم شود، سیگنال از بین می‌رود.

برخلاف سیم‌ های مسی، کابل‌ های فیبر نوری به تداخل الکتریکی و مغناطیسی حساس نیستند و می‌توانند در محیط‌ های سخت‌تر مانند زیر آب استفاده شوند. کابل‌ های فیبر نوری همچنین به طور قابل توجهی سبک‌ تر بوده و انرژی کمتری مصرف می‌کنند. همچنین این نوع از کابل ها از ایمنی بیشتری برخوردار هستند، زیرا ضربه زدن به آنها سخت‌ تر است. دو نوع اصلی از کابل های فیبر نوری وجود دارد: فیبر تک حالته (SMF) و فیبر چند حالته (MMF). تفاوت این دو  اساساً در اندازه هسته است. MMF دارای هسته بسیار گسترده تری است که به چندین حالت نور اجازه انتشار می دهد. SMF دارای یک هسته بسیار باریک است که تنها به یک حالت نور اجازه انتشار می دهد. فیبر تک حالته همچنین پهنای باند بسیار بالاتری نسبت به فیبر چند حالته دارد. هر نوع الیاف دارای خواص متفاوتی با مزایا و معایب خاص خود است.

فیبر تک حالته به دلیل قطر کمتر هسته فیبر شیشه ای برای مسافت های طولانی تر استفاده می شود. دهانه کوچکتر نور را به یک پرتو منفرد جدا می کند و مسیر مستقیم تری را ارائه می دهد و سیگنال را قادر می سازد مسافت بیشتری را طی کند. منبع نور مورد استفاده برای فیبر تک حالته معمولاً لیزر است. فیبر تک حالته معمولاً گرانتر است زیرا برای تولید نور لیزر در دهانه کوچکتر به محاسبات دقیق نیاز دارد. فیبر چند حالته برای مسافت‌ های کوتاه‌ تر استفاده می‌شود، زیرا دهانه بزرگ‌ تر هسته سیگنال‌ های نور را قادر می‌سازد تا در طول مسیر بازتابیده و بیشتر منعکس شوند. قطر بزرگتر اجازه می دهد تا چندین پالس نور از طریق کابل در یک زمان ارسال شود که منجر به انتقال داده بیشتر می شود. این همچنین به این معنی است که احتمال از دست دادن سیگنال، کاهش یا تداخل بیشتری وجود دارد. فیبر نوری چند حالته معمولاً از یک LED برای ایجاد پالس نور استفاده می کند. شما عزیزان در این جا می توانید انواع کابل فیبر نوری را مشاهده کنید، همینطور برای خرید پچ کورد شبکه به سایت ایمن ارتباط مراجعه فرمایید.